ويرايش جديد راهنماى لينکدانى

پس از چند روز کار، آخر سر ويرايش جديد "راهنماى لينکدانى و فتوبلاگ" را کامل کردم. نيمى از ساده‌گى‌ى کار اين راهنما به‌خاطر تگ‌هاى جديد بلاگر است و نيمى ديگر هم کار خودم است که طراحى‌ى صفحات را به‌صورت کامل درآورده‌ام و ديگر نيازى به حذف و اضافه کردن قسمت‌هاى مختلف نيست. در روش لينکدانى‌ى قبلى ــ که برخى هم از آن در وبلاگ‌شان استفاده کرده‌اند ــ صفحات آرشيو لينکدانى، همه‌گى به‌صورت اسکريپت بود و همين باعث ضعف کار مى‌شد و قابليت جست‌وجو را هم نداشت. اما در روش جديد، آرشيوها همه واقعى و با HTML جمع‌آورى مى‌شوند. بنابراين، هم کار براى وبلاگ‌داران براى ويرايش طرح صفحه امکان‌پذير است، و هم همه‌ى لينک‌ها در سايت‌هاى جست‌وجو درج مى‌شوند.

از همه‌ى کسانى که از روش قبلى استفاده مى‌کنند ــ يا قصد به‌کار بردن آن‌را داشتند اما موفق نشدند ــ پيشنهاد مى‌کنم از روش تازه استفاده کنند. بسيار ساده است و در کمترين زمان ممکن به نتيجه مى‌رسند ــ به‌خصوص اگر فقط به لينکدانى نياز داشته باشند.

براى کسانى که مى‌خواهند خودشان قالب وبلاگ لينکدانى را به‌کلى طراحى کنند، توضيح مختصرى درباره‌ى شکل کار مى‌دهم؛ تمپلت اصلى در لينکدانى به دو بخش تقسيم شده: قسمت نخست فقط مربوط به صفحه‌ى اصلى وبلاگ لينکدانى است که با تگ‌هاى

<MainPage>
....
....
....
</MainPage>

در ابتداى تمپلت قرار گرفته و شامل اسکريپتى مى‌شود که آخرين لينک‌هاى ارسالى (يا آخرين عکس پست شده) را در صفحه وبلاگ اصلى قرار مى‌دهد. بخش ديگر مربوط به صفحات آرشيو است که با تگ‌هاى

<ArchivePage>
....
....
....
</ArchivePage>

در ادامه‌ى بخش نخست (در همين تمپلت) قرار گرفته و شامل طرح و شکل صفحات آرشيو مى‌شود که اصل کار لينکدانى است. در مورد وبلاگ فتوبلاگ در اين تمپلت بخش سومى هم براى طرح و شکل صفحات هر يک از عکس‌هاى پست شده به‌صورت جداگانه در نظر گرفته شده که با تگ‌هاى زير از ديگر قسمت‌هاى تمپلت جدا مى‌شود:

<ItemPage>
....
....
....
</ItemPage>

تمپلت دوم، ايندکس آرشيو لينکدانى (يا فتوبلاگ) است که به‌عنوان صفحه اصلى لينکدانى (يا فتوبلاگ) معرفى مى‌شود. در اين تمپلت همه‌ى طراحى‌ها قابل تغيير هستند به‌جز اسکريپتى که صفحه‌ى اصلى‌ى وبلاگ را در انتهاى اين صفحه بارگزارى (Include) مى‌کند.
حرف بى‌ربط

توصيه مى‌کنم توى اين روزهاى جشن و عزا، از فيض حضور در مرقد مطهر روح خدا غافل نشويد! از اين جهت من شانس آورده‌ام که فردا جمعه است و من توفيق اجبارى دارم براى پابوسى خاک بى‌بى‌ام در نزديکى‌ى همان حرم مطهر. تعارف نکنيد؛ حرام‌خورى خوش‌مزه‌ست! خرج‌هاى ميلياردى شهردار محترم براى هر چه باشکوه‌تر برگزار کردن اين شب‌ها و جشن و بخور بخور به‌هدر مى‌رود بى‌حضور من و شما. به‌جز شهردارى، سازمان بانک‌دارى‌ى کشور هم نمى‌دانم از کدام حساب معوقه‌اى خرج‌هاى کلان مى‌کند براى چاى و شيرينى و ناهار و شام و شربت و آب‌ميوه و گل‌دسته و طاق ــ نمى‌دانم کدام ــ نصرت؟! من نرفته‌ام و نديده‌ام تاکنون، اما خبرهاى ريالى گوش آدم را کر مى‌کند از اين همه خدمت و انجام وظيفه. مولانا وقتى مى‌گويد؛ گفتم اش پوشيده خوش‌تر سِرّ يار ، خود تو در ضمن حکايت گوش‌دار، حجت را براى گفتن اين حکايت تمام مى‌کند؛ روز قيامت بود و سيدالشهدا نخستين کسى بود که بايد وارد بهشت مى‌شد. همين‌که خواست وارد شود، ديد فرد ديگرى هم هست که ادعاى سيدالشهدائى دارد. گلايه نزد خداى‌اش مى‌برد که اى بابا! خداى من! پس قول‌ات چه شد که پيش از ديگران وارد بهشت مى‌شوم؟ اين کيست که ادعاى سيدالشهدائى دارد؟ خدا گفت؛ پروا نکن؟ اين که مى‌گويى، اسم‌اش بهشتى است! ايرانى‌ست تفلک! چند روز پيش هم ايرانى‌ى ديگرى آمده بود، مى‌گفت؛ من روح تو ام!

حرف‌هاى بى‌ربط ام را با اين جمله پايان مى‌دهم؛ ما تو گور کى‌ها زنده‌گى مى‌کنيم؟!

"ناشکيبا" ی "کامکار"

þمطلب "کاربرد تگ های جديد بلاگر" را که می نوشتم، تصور می کردم؛ می شود هر پست را دو قسمت کرد، که در صفحه ی اصلی فقط خلاصه ای از آن را نشان دهد و کامل اش در صفحه ی پست باشد. اصلن همه ی ذوق من در نوشتم آن به همين خاطر بود، وگرنه که اين ها نوشتن نداشت! اما بعد که روش کار ام را آزمايش کردم، نتيجه نگرفتم، و نوشته ام را هم اصلاح کردم!

مشکل اينجاست که بلاگر ، تگ های اش را فقط در تمپلت و روی سِرور و با برنامه های خاص اش اجرا می کند، نه در پست ها و روی صفحات اچ تی ام ال. اگر بلاگر جفت تگ های ItemPage و MainOrArchivePage را در پست های اش هم اجرا می کرد، آن گاه می شد هر پست را دو قسمتی کرد. (مثل وبلاگ های MT)

اما کار ديگری که فکر اش را کرده ام، تغيير روش کار آرشيو کردن در لينکدانی و فتوبلاگ است. روی اين هم فقط فکر کرده ام، اما در عمل بايد ديد؛ آيا بلاگر در یک تمپلت می تواند چند تا جفت تگ Blogger را بپذیرد یا خطا می دهد؟

þدو هفته ای هست که رايانه ام (همون کامپيوتر خودمون) را عوض کرده ام و از آن نسل ابتدايی ی رايانه ها خلاص شده ام. و عجيب اينکه روی اين سیستم، الان هم ويندوز 2000 دارم هم ويندوز XP ، اتفاقی که فروشنده می گفت؛ هرگز رخ نمی دهد! فعلن تنها مشکل ام در هنگام تايپ فارسی است؛ چرا نيم فاصله ندارد؟ یا هست و من وارد نيستم!؟ اگر اطلاع داريد ، راهنمايی ام کنيد. (اين نام "رايانه" شايد تنها پِشنهاد خوبی است که به عنوان جايگزِن اصطلاحات بيگانه _ بيگانه که نه؛ غربی _ داده شده؛ هم پارسی است، هم با مسما و هم راحت تر از "کامپيوتر" به زبان می آيد)

þآلبوم دوم همايون خان شجريان را هم شنيدم؛ "ناشکيبا". در مجموع کار خوبی است _ از نظر من شنونده. اما آلبوم قبلی ی همايون، کمی سطح توقع از او را بالا برده، وگرنه در اين آلبوم هم او کار اش خوب بوده. مسئله ی ديگر آهنگ سازی ی عالی ی "پشنگ کامکار" است که تمام توجه شنونده را به خود معطوف می کند. جذابيت موسيقی _ به نظر من _ به حدی است که ظرافت های صدای همايون را کم فروغ کرده؛ اتفاقی که طبيعی به نظر نمی رسد، چون آهنگ و آواز به نوعی پشتيبان يکديگر هستند. اما در اين مورد شرايط متفاوت است؛ صدا و لحن و آواز همايون جدا از موسيقی بسيار پخته و ظريف و فراتر از تجربه ی او است، اما اين موسيقی که _ همچون هميشه _ حاصل ذهن خلاق و آفرينش گر "پشنگ کامکار" است، نياز به صدايی چون "شهرام ناظری" داشت برای اجرای بهتر. (باز هم می گويم؛ این ها فقط نظر يک شنونده است) البته شنيدن همين آلبوم هم گاهی مرا هيجان زده می کند. بهرحال برخلاف آلبوم اول همايون که تحت تاثیر هنر او، نام "همايون شجريان" را در ذهن همه تداعی می کند، اين آلبوم را بايد با نام "پشنگ کامکار" معرفی کرد. موسيقی ايرانی تنها با چنين آهنگ سازانی می تواند زنده بودن خود را ثابت کند، نه در حرف و ادعا.